خشم احساسی سازنده
شاید عنوان خشم احساسی سازنده عجیب به نظر برسد مخصوصا در فرهنگ ما که ناگویی هیجانی وجود دارد خشم چیزی است که افراد به دلیل ناکامی،احساس میکنند.از آنچه خشم به آنها می گوید،اجتناب کنند.خشم افراد یک پیام است مبنی بر این که حد و مرزهای آنها مورد تجاوز قرار گرفته است،به آنها توهین شده است،حقوق آنها نقض شده است،خواسته ها یا نیازهایشان به طور مناسب برآورده نشده است،یا اینکه در پیشرفتشان به سمت یک هدف ناکام مانده اند.
در یک کلام
پیام خشم این است که
«دیگر بس است،!من دیگر این وضعیت را تحمل نمی کنم»
خشم به تعیین حد و مرزها و محدوده ها کمک می کند و به افراد اقتدار لازم برای نه گفتن را می دهد.
شاید این به ذهنتون بیاد که اگر خشم سازنده است چرا به بالا رفتن سیکل های حمله و ضد حمله یا دفاع منجر می شود و مانع از شنیدن حرف ها و منطقی برخورد کردن می شود!!!؟؟؟؟
مسئله اینجاست که آگاهی به خشم و بروز خشم دو تکلیف کاملا متفاوت هستند که مستلزم کسب مهارت هایی است.
آگاهی از خشم
اگاهی از خشم این است که بدن خود را چک کنیم،بدن در کدام عضو چگونه این انفجار رو احساس میکنه و تجربه تنی آن چیست؟و قدم بعدی آگاهی از خشم این است که این تجربه احساسی را در غالب کلمات آورده و بیان کند.
«نکته اینکه حرکات نباید نمایشی باشد»
هدف خشم این است که اطلاع رسانی کند.
ابراز خشم
ابراز خشم نوعی اطلاع رسانی است به دیگران و البته تاثیر گذاشتن روی آنها و در نهایت ساخت رابطه بین فردی خوب با دیگری است.که سه مدل ابراز خشم وجود دارد.
ابراز خشم حمله ای(active)
ابراز خشم منفعلانه(passive)
ابراز خشم سازنده(adabtive)
ابراز خشم حمله ای همان ابرازی است که چیزی به دست ما شکسته و تخریب می شود یا حتی باعث زد و خورد هم می شود.
ابراز منفعلانه همان سستی و کرختی است که بعد از تن خشمگین تجربه می شود که اغلب به خواب می روند.
ابراز خشم عاطفی یا سازنده ابرازی است سالم که هم از رخدادی که باعث خشم شده است صحبت خواهد شد و هم احساس خشم را بازگو می کند و هم نیاز پشت این احساس را مطرح می شود.
برای مثال:
من خیلی منتظر تو بودم
این منو عصبانی کرد
نیاز دارم راجع بهش صحبت کنیم
لطفا نیاز منو بفهم
اینها قطره ای کوچک از احساسات ما هستند که در هیچ انسانی تفاوتی با هم ندارند و تجربه احساسی تمام انسانهای دنیا است با هر ملیتی و قومیتی و فرهنگی در پست های بعدی بیشتر به احساسات خواهیم پرداخت.